De Magie van Cranio door Heidi Siegers

Tijdens de Pasgeborenen module is er een demo ochtend en worden er baby’s en kinderen behandeld en de studenten toeschouwer zijn hoe dit in de praktijk kan gaan. Hiervoor kwam de 6-jarige tweeling B&L met hun papa. De bedoeling was dat B. op tafel zou gaan maar zij vond het héél spannend en haar broertje gaf aan dat hij wel op tafel wilde. Toen vader vertelde dat hij als 2e geboren en L. reageerde hierop dat hij het er niet mee “eens” was. Toen hij op tafel ging liggen was er gelijk vertrouwen en overgave. L. kon steeds meer zakken, er kwam steeds meer ontspanning in zijn lijfje en zijn hoofd en nek gingen als vanzelf bewegen… Dit alles in volledige stilte… in no-mind… De stilte was voelbaar in de ruimte toen L. zijn eigen geboorte opnieuw deed en door zijn vader werd aangenomen. Wat een cadeau dat wij hier getuige van mochten zijn en dat de eigen lichaamswijsheid van dit jongetje de kans greep dit hier te komen doen… – Heidi, docent PCSA

Hoe was het voor papa?
“Het meest indrukwekkende was zijn volledige overgave. Wat bij L. een dingetje is omdat hij een beweeglijk en druk mannetje is. Dat zie je terug op school, op zwemles. Hij zou nooit zo maar even stil zitten. Dus was het al apart te noemen hoe hij overal goed in mee ging en in volledige overgave.
Het moment van de hergeboorte: De spanning in de hele ruimte bouwde op tot een bepaalde climax van emotie tot blijdschap. En het gezichtje van L., hoe hij eruitzag en hoe hij uit zijn ogen keek toen hij zijn ogen weer open deed… En hoe hij zijn mond bewoog, dat was net als toen ik hem voor het eerst in mijn handen had dus zeer bijzonder te noemen.
En hoe dat doorwerkt? Voorheen wilde L. alleen maar 1e zijn en kon hij boos zijn en er teleurstelling bij voelen maar hoe hij er nu mee omgaat… Met een spelletje hoeft hij niet meer 1e te zijn. Hij gaat heel goed om zijn zwemdiploma te halen, ze merken verschil op school… dat hij beter luistert en wat rustiger aan zijn werk kan doen, dus op heel veel verschillende punten zien we dat hij een flinke stap maakt en dat hij een stuk rustiger is geworden. Zijn spraak- en taalontwikkeling liep heel erg achter en gaat nu met stappen vooruit. Al met al een hele positieve ontwikkeling“
– Papa S.