Oud is versleten, of hoe zit dat?

Ze was een paar keer gevallen met de fiets.

De ene keer zag ze het aankomen, de andere keer niet.

Dan kwam ze bij op de stoep, met bezorgde mensen om haar heen.

Dan nam ze de tijd om even tot zichzelf te komen, stond dan op en fietste verder naar huis.

Ze had er naar haar eigen idee niks aan overgehouden, aan die drie valpartijen.

Ook de huisarts en de neuroloog zeiden dat ze niks bijzonders hoorden en zagen, en stuurden haar weer naar huis

Ze telde haar zegeningen en bedankte haar genen, die ervoor leken te zorgen dat ze op haar 83e nog steeds “goed geneesvlees” had.

En ineens was haar oog bloeddoorlopen.

Haar kleindochter had dit ook gehad. De huisarts had haar verteld dat dit onschuldig was.

En omdat zij dit wist, en alles nog kon zien, was ze niet naar de huisarts gegaan.

Zou bij haar toch ook onschuldig zijn?

Bij aanraking leek het alsof de Sphenoid uit balans was.

Het doorbloede oog leek enorm groot.

Alsof het niet goed kon aan- of afvoeren.

Door de stand van de Sphenoid.

Daar gewoon bij geweest samen, tot zowel oog als Sphenoid kalmeerden en in balans kwamen.

De dag erna meldde ze me dat het oog er verbazend normaal uit zag.

Alleen nog een klein rood randje om de iris heen.

Ze liep ineens weer vlot en rechtop, terwijl ze in de dagen ervoor het idee had dat ze het hiermee te doen had. Ze werd immers wat ouder en sommige dingen kon ze niet meer.

Of toch wel?